-یاران حق در امانند
-مقدمه
-مفهوم حق
-حقوق متقابل رهبری و امام
-ویژگی های حقوق رهبری و مردم
-حقوق رهبری بر مردم
-وفاداری مردم نسبت به رهبر برگزیده ی خویش
-خیرخواهی و اندرزدهی مسلمین
-پذیرش و اجابت دعوت رهبری
-اطاعت فرمان رهبری و انجام اوامروی
-تفسیر غزل (غلام شاه جهان)(6241)
-سلاطین و بزرگانی که در مشهد مدفون هستند(5772)
-فضیلت زیارت حضرت رضا(4741)
-اولین غزل حضرت حافظ(3754)
-چگونه برای ظهور امام زمان (ع) آمادگی پیدا کنیم؟(3648)
-نوحه وداع امام حسن با برادر(3640)
-توسل به امام هادی(3428)
-ظلم پایدار نیست(2853)
-شهادت و محل دفن امام حسن(2118)
-دعای هنگام غسل زیارت(1975)
کد مطلب:214271 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:359
کودکی درد آشنا
مرحوم قطب الدین راوندی و دیگر بزرگان به نقل از عیسی شلمقانی آورده اند:
روزی بر محضر مبارك امام صادق علیه السلام وارد شدم و تصمیم داشتم كه درباره ی شخصی به نام ابوالخطاب سؤال كنم.
همین كه داخل منزل حضرت رفتم و سلام كردم، امام علیه السلام فرمود:
ای عیسی! چرا نزد فرزندم موسی - كاظم علیه السلام - نمی روی، تا آنچه كه می خواهی از او سؤال كنی؟!
من دیگر سخنی نگفتم و برای یافتن حضرت موسی كاظم علیه السلام روانه گشتم؛ و سرانجام او را در مكتب خانه یافتم، كه نشسته بود و مدادی در دست داشت.
چون چشم آن كودك معصوم بر من افتاد، اظهار داشت:ای عیسی! خداوند متعال در روز أزل از تمامی پیغمبران و خلایق، بر نبوت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و اله و سلم، و نیز خلافت و جانشینی اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام عهد و میثاق گرفته است؛ و همگان نسبت به آن وفادار و ثابت هستند.
[ صفحه 22]
و لیكن عده ای از افراد، ایمانشان حقیقت و واقعیت ندارد، بلكه ایمان آن ها عاریه و ظاهری است، كه ابوالخطاب نیز از جمله ی همین افراد می باشد.
عیسی شلمقانی گوید: چون از آن كودك، چنین سخنی عظیم را شنیدم، خصوصاً كه از نیت و قصد درونی من آگاه بود، بسیار خوشحال شدم؛ و آن حضرت را در آغوش گرفته و پیشانی او را بوسیدم و اظهار داشتم:
ذریه ی رسول الله صلوات الله علیهم، بعضی از بعضی ارث می برند و همگان یكی می باشند.
و پس از آن، نزد امام صادق علیه السلام بازگشتم و جریان را برایش بازگو كردم؛ و افزودم بر این كه همانا او حجت خدا و خلیفه ی بر حق رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم است.
سپس امام صادق علیه السلام فرمود: چنانچه هر مطلب و سؤالی كه داشتی، از این فرزندم - كه او را مشاهده نمودی - سؤال می كردی، تو را پاسخ كافی و كامل می داد [1] .
[ صفحه 23]
روزی بر محضر مبارك امام صادق علیه السلام وارد شدم و تصمیم داشتم كه درباره ی شخصی به نام ابوالخطاب سؤال كنم.
همین كه داخل منزل حضرت رفتم و سلام كردم، امام علیه السلام فرمود:
ای عیسی! چرا نزد فرزندم موسی - كاظم علیه السلام - نمی روی، تا آنچه كه می خواهی از او سؤال كنی؟!
من دیگر سخنی نگفتم و برای یافتن حضرت موسی كاظم علیه السلام روانه گشتم؛ و سرانجام او را در مكتب خانه یافتم، كه نشسته بود و مدادی در دست داشت.
چون چشم آن كودك معصوم بر من افتاد، اظهار داشت:ای عیسی! خداوند متعال در روز أزل از تمامی پیغمبران و خلایق، بر نبوت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و اله و سلم، و نیز خلافت و جانشینی اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام عهد و میثاق گرفته است؛ و همگان نسبت به آن وفادار و ثابت هستند.
[ صفحه 22]
و لیكن عده ای از افراد، ایمانشان حقیقت و واقعیت ندارد، بلكه ایمان آن ها عاریه و ظاهری است، كه ابوالخطاب نیز از جمله ی همین افراد می باشد.
عیسی شلمقانی گوید: چون از آن كودك، چنین سخنی عظیم را شنیدم، خصوصاً كه از نیت و قصد درونی من آگاه بود، بسیار خوشحال شدم؛ و آن حضرت را در آغوش گرفته و پیشانی او را بوسیدم و اظهار داشتم:
ذریه ی رسول الله صلوات الله علیهم، بعضی از بعضی ارث می برند و همگان یكی می باشند.
و پس از آن، نزد امام صادق علیه السلام بازگشتم و جریان را برایش بازگو كردم؛ و افزودم بر این كه همانا او حجت خدا و خلیفه ی بر حق رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم است.
سپس امام صادق علیه السلام فرمود: چنانچه هر مطلب و سؤالی كه داشتی، از این فرزندم - كه او را مشاهده نمودی - سؤال می كردی، تو را پاسخ كافی و كامل می داد [1] .
[ صفحه 23]
[1] الخرايج و الجرايح: ج 2، ص 653، ح 2، بحارالأنوار: ج 48، ص 58، ح 68.